الحدید - آهن
در این مقاله به یکی از معجزات شگفت انگیز و اعجاب آور قرآن مجید می پردازیم که هر خواننده ای با خواندن آن انگشت تحیر به دندان می گزد......
همانگونه که در ابتدای مقاله ی « طول عمر حضرت مهدی ( عج ): واقعیتی علمی، نه افسانه. » در وبسایت قدیمی « اسلام حقیقی » ذکر کردیم،(1) با توجه به هجمه های وسیع غرب به سوی کشورهای اسلامی، لزوم دفاع از اسلام، قرآن و تشیع بیش از هر زمانی احساس می شود و به جرأت می توان گفت که دفاع منطقی از اسلام در عصر حاضر، یکی از زمینه سازان مهم ظهور خواهد بود (ان شاء الله).
لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
خوشبختانه جبهه ی علمی در مقابل تهاجم غرب، زودبازده ترین و مطمئن ترین جبهه است و پیروزی اسلام در این جبهه، % 100 قطعی می باشد.
دین مبین اسلام، منطقی ترین دین آسمانی است و برخلاف ادعای دانشمندان غربی که ادیان و بخصوص دین اسلام را مخالف علم و منطق می دانند، دین اسلام بیش از هر مرام و عقیده ای بر علم و منطق استوار است. در واقع هر جا علم معصوم مانده و از گزند سلایق شخصی و دسایس و فتنه های دانشمندان ضد دین مصون مانده است، تماماً با تعلیمات اسلام مطابقت دارد. مباحثی همچون تکامل نیز که از سوی دانشمندان غربی به عنوان نقطه ضعف اسلام نام برده می شود، دروغ و دسیسه ای بیش نیست و ترفندی است که ماسون ها از آن برای نبرد با ادیان بهره جسته اند. جالب اینکه پدربزرگ « چارلز رابرت داروین »، بنیان گذار نظریه ی تکامل که « هراسموس داروین » نام داشت و او نیز مانند نوه اش زیست شناس بود،(2) مقام استاد اعظمی یکی از لژهای انگلستان را در اختیار داشت(3) و هم او بود که اولین بار ایده ی نظریه تکامل را در ذهن نوه اش پیاده کرد. در واقع « هراسموس داروین » مدت ها قبل از اینکه نوه ی مشهورش « چارلز رابرت داروین » نظریه ی تکامل را گسترش دهد، در کتاب معروف خود با عنوان (Zoonomia) ایده های اولیه ی نظریه ی تکامل را مطرح کرد(4) و بدین ترتیب نام خود را به عنوان یکی از پیشگامان نظریه ی تکامل، بر سر زبان ها انداخت.(5) اما خوشبختانه امروزه با توجه به کشفیات علوم جدید، روز به روز بر دروغ بودن و توطئه آمیز بودن نظریه ی تکامل، آنهم در شکل کنونی آن صحه گذارده شده است که متأسفانه با حرکت منافقانه ی بسیاری از نویسندگان ماتریالیست در کتب پزشکی و زیست شناسی، این حقایق عنوان نشده است. اما ان شاء الله این حقایق در مقالات آتی به نظر خوانندگان محترم وبسایت خواهد رسید. لازم به ذکر است که نگارنده ی مقاله خود از نظر تحصیلات در حال طی کردن مدارج عالیه ی یکی از رشته های علوم زیستی می باشد و به آنچه که می گوید واقف است.
با توجه به مطالب بیان شده، بر آن شدیم تا به یکی دیگر از معجزات بزرگ علمی قرآن کریم که پیرامون عنصر آهن بیان شده است، بپردازیم و ابعاد این معجزه ی بزرگ الهی را بررسی نماییم. ذکراین نکته ضروری به نظر می رسد که بررسی این معجزه به سبک و سیاقی که در این مقاله به آن پرداخته می شود، برای اولین بار صورت می گیرد و مطالبی که در کتاب برادر بزرگوار « هارون یحیی » در این رابطه نقل شده، ناقص و قابل مخدوش شدن است. بنابراین از عزیزان محترم خواننده ی وبسایت درخواست می کنیم حتی الامکان اگر این معجزه را در مجمعی عنوان می کنند، به جزئیات موجود در این مقاله توجه فرمایند؛ چرا که بی احتیاطی در این زمینه می تواند در بیان این معجزه اشکال ایجاد نماید.
نکته ی آخری که قبل از ارائه ی مقاله ی اصلی خدمت عزیزان خواننده ی وبسایت باید عرض کنیم، این است که معجزه ای که امروز به آن می پردازیم، به بهترین نحو با دیدگاه شیعه درباره ی قرآن قابل بررسی می باشد؛ اما اگر از دیدگاه اهل سنت به آن نگاه کنیم، آن طور که باید و شاید نمی توان این معجزه را معرفی کرد که این مسئله نیز می تواند سند دیگری بر حقانیت شیعه و عقاید آن باشد.
بعد از ذکر مقدمه، مقاله ی اصلی را خدمتتان ارایه می نماییم.
دین مبین اسلام، منطقی ترین دین آسمانی است و برخلاف ادعای دانشمندان غربی که ادیان و بخصوص دین اسلام را مخالف علم و منطق می دانند، دین اسلام بیش از هر مرام و عقیده ای بر علم و منطق استوار است. در واقع هر جا علم معصوم مانده و از گزند سلایق شخصی و دسایس و فتنه های دانشمندان ضد دین مصون مانده است، تماماً با تعلیمات اسلام مطابقت دارد. مباحثی همچون تکامل نیز که از سوی دانشمندان غربی به عنوان نقطه ضعف اسلام نام برده می شود، دروغ و دسیسه ای بیش نیست و ترفندی است که ماسون ها از آن برای نبرد با ادیان بهره جسته اند. جالب اینکه پدربزرگ « چارلز رابرت داروین »، بنیان گذار نظریه ی تکامل که « هراسموس داروین » نام داشت و او نیز مانند نوه اش زیست شناس بود،(2) مقام استاد اعظمی یکی از لژهای انگلستان را در اختیار داشت(3) و هم او بود که اولین بار ایده ی نظریه تکامل را در ذهن نوه اش پیاده کرد. در واقع « هراسموس داروین » مدت ها قبل از اینکه نوه ی مشهورش « چارلز رابرت داروین » نظریه ی تکامل را گسترش دهد، در کتاب معروف خود با عنوان (Zoonomia) ایده های اولیه ی نظریه ی تکامل را مطرح کرد(4) و بدین ترتیب نام خود را به عنوان یکی از پیشگامان نظریه ی تکامل، بر سر زبان ها انداخت.(5) اما خوشبختانه امروزه با توجه به کشفیات علوم جدید، روز به روز بر دروغ بودن و توطئه آمیز بودن نظریه ی تکامل، آنهم در شکل کنونی آن صحه گذارده شده است که متأسفانه با حرکت منافقانه ی بسیاری از نویسندگان ماتریالیست در کتب پزشکی و زیست شناسی، این حقایق عنوان نشده است. اما ان شاء الله این حقایق در مقالات آتی به نظر خوانندگان محترم وبسایت خواهد رسید. لازم به ذکر است که نگارنده ی مقاله خود از نظر تحصیلات در حال طی کردن مدارج عالیه ی یکی از رشته های علوم زیستی می باشد و به آنچه که می گوید واقف است.
با توجه به مطالب بیان شده، بر آن شدیم تا به یکی دیگر از معجزات بزرگ علمی قرآن کریم که پیرامون عنصر آهن بیان شده است، بپردازیم و ابعاد این معجزه ی بزرگ الهی را بررسی نماییم. ذکراین نکته ضروری به نظر می رسد که بررسی این معجزه به سبک و سیاقی که در این مقاله به آن پرداخته می شود، برای اولین بار صورت می گیرد و مطالبی که در کتاب برادر بزرگوار « هارون یحیی » در این رابطه نقل شده، ناقص و قابل مخدوش شدن است. بنابراین از عزیزان محترم خواننده ی وبسایت درخواست می کنیم حتی الامکان اگر این معجزه را در مجمعی عنوان می کنند، به جزئیات موجود در این مقاله توجه فرمایند؛ چرا که بی احتیاطی در این زمینه می تواند در بیان این معجزه اشکال ایجاد نماید.
نکته ی آخری که قبل از ارائه ی مقاله ی اصلی خدمت عزیزان خواننده ی وبسایت باید عرض کنیم، این است که معجزه ای که امروز به آن می پردازیم، به بهترین نحو با دیدگاه شیعه درباره ی قرآن قابل بررسی می باشد؛ اما اگر از دیدگاه اهل سنت به آن نگاه کنیم، آن طور که باید و شاید نمی توان این معجزه را معرفی کرد که این مسئله نیز می تواند سند دیگری بر حقانیت شیعه و عقاید آن باشد.
بعد از ذکر مقدمه، مقاله ی اصلی را خدمتتان ارایه می نماییم.
قرآن معجزه ی جاوید: الحدید (آهن) و خواص شیمیایی آن.
قرآن،
کلام خداوند و برترین کتابی است که بر دنیای خاکی نازل شده است. به جرأت
می توان این کتاب عظیم را برنامه ی کامل زندگی بشر دانست؛ چرا که علاوه بر
آموزش مسایل تربیتی، اخلاقی و دینی، اطلاعات گرانبهای علمی نیز در درون این
کتاب مقدس نهفته می باشد که این اطلاعات به حول و قوه ی الهی با ظهور مفسر
بزرگ قرآن کریم، حضرت مهدی موعود (عج) ان شاء الله رمزگشایی خواهد گشت.
این اطلاعات گرانبها علاوه بر مطالب مندرج در آیات قرآن و معانی آنها، در ترتیب آیات و شماره گذاری های آیات و سوره های قرآن کریم نیز نهفته شده است و چه بسا با کشف ارتباطات موجود در شماره ی آیات قرآن و سوره های آن، اطلاعات علمی جدیدی نیز نصیب بشر گردد. سوره ی الحدید (آهن) و معجزه ی مربوط به آن، علاوه بر مطالب مندرج در آیات و سوره ها، به شماره گذاری آنها نیز مربوط می شود. برای اینکه عظمت این معجزه بیش از پیش مشخص گردد، از خوانندگان عزیز وبسایت درخواست می کنیم که حتی الامکان قرآن کریم را در هنگام مطالعه ی این مقاله در دسترس داشته باشند و خود به بررسی مطالب مندرج در مقاله بپردازند.
سوره ی الحدید، یکی از سوره های مبارک قرآن کریم است که موقعیتی ویژه و استراتژیک در بین سوره های قرآن دارد. بدین نحو که این سوره، سوره ی 57 ام قرآن کریم است و به این دلیل که قرآن 114 سوره دارد، می توان این سوره را سوره ی وسط قرآن دانست.
موقعیت سوره ی الحدید در قرآن، موقعیت خاصی است؛ چرا که 3 عدد نقش کلیدی در موقعیت این سوره دارند. این سوره، سوره ی 57 ام قرآن است و بعد از آن 57 سوره تا پایان قرآن وجود دارد. قبل از سوره ی الحدید، 56 سوره در قرآن موجود می باشد و اگر سوره های قرآن را از انتها بشماریم، سوره ی الحدید سوره ی 58 ام خواهد بود. همچنین اگر از انتها سوره های قرآن را بشماریم، 57 سوره قبل از سوره ی الحدید وجود خواهد داشت. بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، اعداد 56، 57 و 58 نقش کلیدی در رابطه با جایگاه عددی سوره ی الحدید در قرآن کریم دارند و اعداد دیگری جز اعداد ذکر شده را نمی توان پیرامون موقعیت سوره ی الحدید در قرآن یافت.
این اطلاعات گرانبها علاوه بر مطالب مندرج در آیات قرآن و معانی آنها، در ترتیب آیات و شماره گذاری های آیات و سوره های قرآن کریم نیز نهفته شده است و چه بسا با کشف ارتباطات موجود در شماره ی آیات قرآن و سوره های آن، اطلاعات علمی جدیدی نیز نصیب بشر گردد. سوره ی الحدید (آهن) و معجزه ی مربوط به آن، علاوه بر مطالب مندرج در آیات و سوره ها، به شماره گذاری آنها نیز مربوط می شود. برای اینکه عظمت این معجزه بیش از پیش مشخص گردد، از خوانندگان عزیز وبسایت درخواست می کنیم که حتی الامکان قرآن کریم را در هنگام مطالعه ی این مقاله در دسترس داشته باشند و خود به بررسی مطالب مندرج در مقاله بپردازند.
سوره ی الحدید، یکی از سوره های مبارک قرآن کریم است که موقعیتی ویژه و استراتژیک در بین سوره های قرآن دارد. بدین نحو که این سوره، سوره ی 57 ام قرآن کریم است و به این دلیل که قرآن 114 سوره دارد، می توان این سوره را سوره ی وسط قرآن دانست.
موقعیت سوره ی الحدید در قرآن، موقعیت خاصی است؛ چرا که 3 عدد نقش کلیدی در موقعیت این سوره دارند. این سوره، سوره ی 57 ام قرآن است و بعد از آن 57 سوره تا پایان قرآن وجود دارد. قبل از سوره ی الحدید، 56 سوره در قرآن موجود می باشد و اگر سوره های قرآن را از انتها بشماریم، سوره ی الحدید سوره ی 58 ام خواهد بود. همچنین اگر از انتها سوره های قرآن را بشماریم، 57 سوره قبل از سوره ی الحدید وجود خواهد داشت. بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، اعداد 56، 57 و 58 نقش کلیدی در رابطه با جایگاه عددی سوره ی الحدید در قرآن کریم دارند و اعداد دیگری جز اعداد ذکر شده را نمی توان پیرامون موقعیت سوره ی الحدید در قرآن یافت.
موقعیت ویژه ی سوره ی الحدید در قرآن.
حال
اگر سوره ی الحدید را بخوانیم، متوجه می شویم که تنها آیه ای که پیرامون «
الحدید » یا « آهن » و خواص آن بیان شده است، آیه ای است که مطابق بسیاری
از قرآن های موجود، عدد 25 را به عنوان شماره ی آیه دارد.
تنها آیه ی سوره ی « الحدید » که مستقیماً به فلز « آهن » یا « الحدید » پرداخته است.
اما عدد مذکور مطابق روایات متقن و موثق شیعه، عدد صحیحی نیست؛ چرا که قرآن هایی که عمدتاً در دست ماست، برای « بسم الله الرحمن الرحیم » که مطابق نظر صریح ائمه ی معصوم (ع)، یک آیه ی مجزا محسوب می شود، شماره ای قائل نشده اند. در تصاویر زیر که از سایت های مذهبی مختلف اقتباس شده اند، ملاحظه می فرمایید که ائمه ی معصوم (ع) « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه ی مجزا دانسته اند:(6)
تنها آیه ی سوره ی « الحدید » که مستقیماً به فلز « آهن » یا « الحدید » پرداخته است.
اما عدد مذکور مطابق روایات متقن و موثق شیعه، عدد صحیحی نیست؛ چرا که قرآن هایی که عمدتاً در دست ماست، برای « بسم الله الرحمن الرحیم » که مطابق نظر صریح ائمه ی معصوم (ع)، یک آیه ی مجزا محسوب می شود، شماره ای قائل نشده اند. در تصاویر زیر که از سایت های مذهبی مختلف اقتباس شده اند، ملاحظه می فرمایید که ائمه ی معصوم (ع) « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه ی مجزا دانسته اند:(6)
نظر اهل بیت (ع) مبنی بر آیه بودن « بسم الله الرحمن الرحیم ».
بدین
ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، ائمه ی معصوم (ع) « بسم الله الرحمن
الرحیم » را یک آیه ی مجزا و حتی آن را مهمترین آیه ی قرآن دانسته اند و
بیان داشته اند: « خدا بکشد کسانی را که بزرگترین آیه را از آیات قرآن حذف
کرده اند. »(7)
البته لازم به ذکر است که در بین اهل سنت نیز بعضی از گروهها با نظر شیعه درباره ی اینکه « بسم الله الرحمن الرحیم » بخشی از سوره های قرآن است، اشتراک نظر دارند.(8) در بین این گروه ها، دانشمندان سرشناسی همچون ابن عباس، ابن مبارک، عاصم، کسائی، ابن عمر، ابن زبیر، ابن هریره عطا، طاووس و فخر رازی در تفسیر کبیر و جلال الدین سیوطی در اتقان، که مدعی تواتر روایات هستند، از طرفداران نظریه ی فوق می باشند و « بسم الله الرحمن الرحیم » را آیه ای از سوره ها می دادند.(9)
علاوه بر بحث روایی که خدمت خوانندگان محترم وبسایت عرض شد، از نظر منطقی نیز نمی توان پذیرفت که « بسم الله الرحمن الرحیم » از سوره های قرآن جدا باشد؛ چرا که در سوره های قرآن، شواهدی داریم که نشان می دهد « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای از سوره های قرآن کریم است.
اگر قرار باشد که « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای از سوره های قرآن نباشد، چگونه است که خداوند سوره ی توبه را بدون « بسم الله الرحمن الرحیم » نازل فرموده اند، اما بقیه ی سوره های قرآن « بسم الله الرحمن الرحیم » دارند؟(10) اگر قرار بود که آوردن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره ها اختیاری باشد، چگونه است که سوره ی توبه « بسم الله الرحمن الرحیم » ندارد؛ حال آنکه اگر این عبارت اختیاری بود ما مسلمانان می توانستیم به اختیار خود « بسم الله الرحمن الرحیم » را در ابتدای این سوره ذکر کنیم. بنابراین درمی یابیم که در آمدن یا نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن، حکمتی وجود دارد که خداوند متعال از آن با خبر است و ما مجاز به دستکاری در آن نیستیم. بدین ترتیب با توجه به اهمیتی که آمدن یا نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن کریم دارد، می توان دریافت که این عبارت جزء لاینفک سوره هایی است که واجد آن می باشند. بنابراین نظر ائمه ی معصومین (ع) در رابطه با آیه بودن عبارت « بسم الله الرحمن الرحیم »، بر منطق نیز استوار است و کاملاً صحیح می باشد.
همانگونه که دیدیم، « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای غیر قابل انکار از آیات قرآن می باشد؛ اما بسیاری از قرآن ها از شماره گذاری آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند که این مسئله برخلاف نظر معصومین (ع) است؛ بنابراین اگر بخواهیم شماره ی درست آیات را در این سوره ها در نظر بگیریم، باید شماره گذاری را از « بسم الله الرحمن الرحیم » شروع کنیم. ماحصل اینکار این است که به شماره ی آیات هر سوره 1 عدد اضافه می شود. یعنی برای مثال آیه ی 3، بعد از شروع شماره گذاری از « بسم الله الرحمن الرحیم »، به آیه ی 4 تبدیل می شود.
البته شیعیان، هر چند نظر بسیاری از گروه های اهل سنت درباره ی « بسم الله الرحمن الرحیم» را قبول ندارند، اما به منظور پرهیز از دودستگی در امت اسلامی و یکسان شدن رسم الخط قرآنی، از درج شماره برای آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند؛ اما به هرحال آنچه که صحیح است و ائمه ی معصومین(ع) نیز بر آن تأکید دارند، این است که « بسم الله الرحمن الرحیم » یک آیه است(11) و صحیح این است که برای آن شماره درج شود.
اما توضیحات فوق پیرامون آیه بودن « بسم الله الرحمن الرحیم » چه ارتباطی با معجزه ی قرآن کریم درباره ی « الحدید » یا « آهن » دارد؟
اگر خاطرتان باشد، در قسمت ابتدای مقاله گفتیم که در سوره ی الحدید، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و خواص آن صحبت می کند، شماره ی 25 را به عنوان شماره ی آیه در کنار خود دارد؛ اما اگر نگاهی به ابتدای سوره بیندازیم، می بینیم که « بسم الله الرحمن الرحیم » که خود یک آیه است، شماره ندارد
عدم شماره گذاری «بسم الله الرحمن الرحیم » به عنوان آیه ی اول در بسیاری از قرآن ها.
با این اوصاف اگر بخواهیم شماره ی درست آیات الحدید را به دست بیاوریم، مطابق فرمایش صریح معصومین (ع) می بایست « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه حساب کنیم؛(12) بدین ترتیب با شماره گذاری صحیح که « بسم الله الرحمن الرحیم » نیز در آن آیه ی شماره ی 1 است، شماره ی آیه ای که در آن پیرامون آهن (الحدید) سخن گفته شده است، آیه ی شماره ی 26 می باشد که البته این به خاطر دستکاری ما نیست؛ بلکه خداوند متعال نیز قرآن را به همین ترتیب نازل فرموده و ائمه ی معصوم (ع) نیز بر این روش تاکید دارند.(13) برای روشن تر شدن مطلب به تصاویر زیر توجه فرمایید:
آیه ای که در سوره ی « الحدید » پیرامون «الحدید » یا « آهن » سخن می گوید، مطابق فرمایش ائمه ی معصومین (ع)، آیه ی 26 می باشد. (نه آیه ی 25)
بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، در سوره ی « الحدید »، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و منافع آن سخن می گوید و به عبارتی تنها آیه ی این سوره که کلمه ی « الحدید » در آن ذکر شده است، آیه ی 26 می باشد.
با توجه به مطالبی که ذکر شد، ملاحظه فرمودید که اعداد 56، 57 و 58 اعداد کلیدی در مورد موقعیت سوره ی الحدید می باشند و جایگاه آن را نسبت به سایر سوره های قرآن مشخص می نمایند. همچنین عدد 26 نیز عدد کلیدی در سوره ی « الحدید » است؛ چرا که تنها آیه ای که کلمه ی الحدید را در سوره ذکر کرده و پیرامون خواص آهن سخن می گوید، آیه ی 26 سوره ی الحدید است که البته همانگونه که گفتیم، درباره ی شماره گذاری آن باید به نکات بیان شده توسط ائمه ی معصومین (ع) توجه نمود.
اما اعداد 56، 57، 58 و 26 که درباره ی آنها سخن گفتیم، چه ارتباطی با عنصر آهن دارند؟
اگر به جدول تناوبی عناصر و کتب و سایت های مربوط به علم شیمی مراجعه نماییم، ملاحظه خواهیم کرد که عدد اتمی عنصر آهن 26 می باشد و این عنصر 26 امین عنصر جدول تناوبی عناصر است(14) که این خود، معجزه ای آشکار از جانب قرآن می باشد. برای روشن شدن این مسئله، به تصاویر زیر توجه فرمایید:
البته لازم به ذکر است که در بین اهل سنت نیز بعضی از گروهها با نظر شیعه درباره ی اینکه « بسم الله الرحمن الرحیم » بخشی از سوره های قرآن است، اشتراک نظر دارند.(8) در بین این گروه ها، دانشمندان سرشناسی همچون ابن عباس، ابن مبارک، عاصم، کسائی، ابن عمر، ابن زبیر، ابن هریره عطا، طاووس و فخر رازی در تفسیر کبیر و جلال الدین سیوطی در اتقان، که مدعی تواتر روایات هستند، از طرفداران نظریه ی فوق می باشند و « بسم الله الرحمن الرحیم » را آیه ای از سوره ها می دادند.(9)
علاوه بر بحث روایی که خدمت خوانندگان محترم وبسایت عرض شد، از نظر منطقی نیز نمی توان پذیرفت که « بسم الله الرحمن الرحیم » از سوره های قرآن جدا باشد؛ چرا که در سوره های قرآن، شواهدی داریم که نشان می دهد « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای از سوره های قرآن کریم است.
اگر قرار باشد که « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای از سوره های قرآن نباشد، چگونه است که خداوند سوره ی توبه را بدون « بسم الله الرحمن الرحیم » نازل فرموده اند، اما بقیه ی سوره های قرآن « بسم الله الرحمن الرحیم » دارند؟(10) اگر قرار بود که آوردن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره ها اختیاری باشد، چگونه است که سوره ی توبه « بسم الله الرحمن الرحیم » ندارد؛ حال آنکه اگر این عبارت اختیاری بود ما مسلمانان می توانستیم به اختیار خود « بسم الله الرحمن الرحیم » را در ابتدای این سوره ذکر کنیم. بنابراین درمی یابیم که در آمدن یا نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن، حکمتی وجود دارد که خداوند متعال از آن با خبر است و ما مجاز به دستکاری در آن نیستیم. بدین ترتیب با توجه به اهمیتی که آمدن یا نیامدن « بسم الله الرحمن الرحیم » در ابتدای سوره های قرآن کریم دارد، می توان دریافت که این عبارت جزء لاینفک سوره هایی است که واجد آن می باشند. بنابراین نظر ائمه ی معصومین (ع) در رابطه با آیه بودن عبارت « بسم الله الرحمن الرحیم »، بر منطق نیز استوار است و کاملاً صحیح می باشد.
همانگونه که دیدیم، « بسم الله الرحمن الرحیم » آیه ای غیر قابل انکار از آیات قرآن می باشد؛ اما بسیاری از قرآن ها از شماره گذاری آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند که این مسئله برخلاف نظر معصومین (ع) است؛ بنابراین اگر بخواهیم شماره ی درست آیات را در این سوره ها در نظر بگیریم، باید شماره گذاری را از « بسم الله الرحمن الرحیم » شروع کنیم. ماحصل اینکار این است که به شماره ی آیات هر سوره 1 عدد اضافه می شود. یعنی برای مثال آیه ی 3، بعد از شروع شماره گذاری از « بسم الله الرحمن الرحیم »، به آیه ی 4 تبدیل می شود.
البته شیعیان، هر چند نظر بسیاری از گروه های اهل سنت درباره ی « بسم الله الرحمن الرحیم» را قبول ندارند، اما به منظور پرهیز از دودستگی در امت اسلامی و یکسان شدن رسم الخط قرآنی، از درج شماره برای آیه ی « بسم الله الرحمن الرحیم » خودداری می کنند؛ اما به هرحال آنچه که صحیح است و ائمه ی معصومین(ع) نیز بر آن تأکید دارند، این است که « بسم الله الرحمن الرحیم » یک آیه است(11) و صحیح این است که برای آن شماره درج شود.
اما توضیحات فوق پیرامون آیه بودن « بسم الله الرحمن الرحیم » چه ارتباطی با معجزه ی قرآن کریم درباره ی « الحدید » یا « آهن » دارد؟
اگر خاطرتان باشد، در قسمت ابتدای مقاله گفتیم که در سوره ی الحدید، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و خواص آن صحبت می کند، شماره ی 25 را به عنوان شماره ی آیه در کنار خود دارد؛ اما اگر نگاهی به ابتدای سوره بیندازیم، می بینیم که « بسم الله الرحمن الرحیم » که خود یک آیه است، شماره ندارد
عدم شماره گذاری «بسم الله الرحمن الرحیم » به عنوان آیه ی اول در بسیاری از قرآن ها.
با این اوصاف اگر بخواهیم شماره ی درست آیات الحدید را به دست بیاوریم، مطابق فرمایش صریح معصومین (ع) می بایست « بسم الله الرحمن الرحیم » را یک آیه حساب کنیم؛(12) بدین ترتیب با شماره گذاری صحیح که « بسم الله الرحمن الرحیم » نیز در آن آیه ی شماره ی 1 است، شماره ی آیه ای که در آن پیرامون آهن (الحدید) سخن گفته شده است، آیه ی شماره ی 26 می باشد که البته این به خاطر دستکاری ما نیست؛ بلکه خداوند متعال نیز قرآن را به همین ترتیب نازل فرموده و ائمه ی معصوم (ع) نیز بر این روش تاکید دارند.(13) برای روشن تر شدن مطلب به تصاویر زیر توجه فرمایید:
آیه ای که در سوره ی « الحدید » پیرامون «الحدید » یا « آهن » سخن می گوید، مطابق فرمایش ائمه ی معصومین (ع)، آیه ی 26 می باشد. (نه آیه ی 25)
بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، در سوره ی « الحدید »، آیه ای که مستقیماً پیرامون آهن و منافع آن سخن می گوید و به عبارتی تنها آیه ی این سوره که کلمه ی « الحدید » در آن ذکر شده است، آیه ی 26 می باشد.
با توجه به مطالبی که ذکر شد، ملاحظه فرمودید که اعداد 56، 57 و 58 اعداد کلیدی در مورد موقعیت سوره ی الحدید می باشند و جایگاه آن را نسبت به سایر سوره های قرآن مشخص می نمایند. همچنین عدد 26 نیز عدد کلیدی در سوره ی « الحدید » است؛ چرا که تنها آیه ای که کلمه ی الحدید را در سوره ذکر کرده و پیرامون خواص آهن سخن می گوید، آیه ی 26 سوره ی الحدید است که البته همانگونه که گفتیم، درباره ی شماره گذاری آن باید به نکات بیان شده توسط ائمه ی معصومین (ع) توجه نمود.
اما اعداد 56، 57، 58 و 26 که درباره ی آنها سخن گفتیم، چه ارتباطی با عنصر آهن دارند؟
اگر به جدول تناوبی عناصر و کتب و سایت های مربوط به علم شیمی مراجعه نماییم، ملاحظه خواهیم کرد که عدد اتمی عنصر آهن 26 می باشد و این عنصر 26 امین عنصر جدول تناوبی عناصر است(14) که این خود، معجزه ای آشکار از جانب قرآن می باشد. برای روشن شدن این مسئله، به تصاویر زیر توجه فرمایید:
عدد اتمی عنصر آهن: 26.
از
سوی دیگر، اعداد 56 و 57 و 58، اعداد کلیدی در رابطه با عنصر آهن می
باشند؛ چرا که تنها ایزوتوپ های عنصر آهن در طبیعت که رادیواکتیو نیستند و
کار کردن با آنها برای بشر بی خطر است و از سوی دیگر نیمه عمر طولانی
دارند، ایزوتوپ های 56، 57 و 58 عنصر آهن می باشند.(15)
البته لازم به ذکر است که عنصر آهن، 28 ایزوتوپ شناخته شده دارد(16) و این ایزوتوپ ها از اعداد جرمی 45 تا 72 را در بر می گیرند؛(17) اما نکته ی تعجب برانگیز اینکه تنها ایزوتوپ های اتم آهن در طبیعت که کاملاً پایدار هستند و نیمه عمر طولانی دارند و رادیواکتیو نمی باشند، ایزوتوپ های با عدد جرمی 56، 57 و 58 هستند.(18) نکته ی جالب اینکه ایزوتوپ 54 نیز که بعضی از منابع علم شیمی آن را تا حدی پایدار می نامند، عملاً رادیواکتیو می باشد و همان منابع نیز عمر رادیواکتیو عملی آن را ذکر کرده اند.(19) بنابراین تنها ایزوتوپ های اتم آهن که در عرصه ی تئوری و عملی پایدار بوده، و در واقع فرم طبیعی آهن هستند، ایزوتوپ های 56، 57 و 58 این عنصر می باشند.(20)
این نکته نیز از معجزات قرآن است که در 1400 سال پیش و سال ها قبل از اختراع ادوات پیشرفته ی علوم شیمی و فیزیک، اعداد کلیدی را پیرامون خواص شیمیایی عنصر آهن در اختیار بشر قرار داده است؛ اما بشر به دلیل نداشتن یک مفسر قوی همچون ائمه ی معصوم (ع) در طول 1100 سال پیش، از رسیدن به این نکات علمی محروم ماند و تا امروز که این نکات توسط ادوات پیشرفته ی علمی کشف شده اند، دانستن این موضوعات به تعویق افتاد.
تصاویر زیر، نکات علمی بحث شده پیرامون عنصر آهن را به وضوح نشان می دهند و معجزه ی بزرگ قرآن کریم را بیش از پیش آشکار می نمایند:(21
اعداد 56، 57، 58 و 26، اعدادی کلیدی در مورد عنصر « آهن » هستند.
اما قبل از اینکه این مقاله را به پایان ببریم، چند نکته را که ممکن است در ظاهر پیرامون این معجزه ی آشکار قرآن کریم شبهه ایجاد کند، بررسی می نماییم و پاسخهای آنها را نیز بیان می داریم:
1 – ممکن است این سوال در ذهن خوانندگان محترم وبسایت شکل بگیرد که اگر عثمان و گروه مأمور شده از طرف وی، قرآن را گردآوری نموده و به فرم فعلی درآورده اند، چگونه می توان اعداد مربوط به سوره ها و آیات قران را قابل اعتماد دانست و آنها را مطابق نظر خداوند متعال برشمرد؛ چرا که عثمان معصوم نبوده است و در صورت گردآوری قرآن توسط وی و گروه منصوب از طرف او، ممکن است آیات و سوره های گردآوری شده و شماره های مربوط به آن مطابق نظر خداوند متعال و پیامبر اکرم (ص) نباشد.
پاسخ این مسئله این است که برخلاف نظر عده ای از علمای اهل سنت و حتی تعدادی از محققین شیعه، اکثر علما و محققین شیعه و حتی تعدادی از علمای اهل سنت بر این نکته تأکید دارند که به احتمال زیاد نظم و ترتیب دادن آیات و سوره های قرآن، در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) و به دستور ایشان صورت گرفته است(22) و آنچه در زمان عثمان انجام شده است، گردآوری نسخه های مختلف و از بین بردن قرآن های مخدوش و جعلی و یکسان کردن قرائت های مختلف قرآن می باشد(23) که ابتدا مطابق اسناد تاریخی حضرت علی (ع) و زید بن ثابت مسئول این کار بودند.(24)
بدین ترتیب شماره ی آیات و سوره های قرآن در زمان حیات پیامبر (ص) مشخص شده بود(25) و آنچه که در زمان عثمان انجام گرفت، نابود کردن نسخه های مخدوش و یکسان کردن قرائت بود.(26) البته شواهدی نیز بر این مدعا وجود دارند که عبارتند از:
الف) روایاتی وجود دارند که نشان می دهند پیامبر (ص) قرآن را به همین ترتیبی که امروز در دست ماست، توصیف کرده اند. برای مثال روایت زیر که از ابی بن کعب (یکی از کاتبان معتمد و برجسته ی قرآن) نقل شده است، به همین موضوع اشاره دارد:(27)
از ابی بن کعب نقل شده که روزی رسول خدا (ص) به او فرمود: جبرئیل مرا مأمور ساخته تا بر تو درود و تهنیت بگویم و قرآن را بر تو بخوانم .... پس رسول خدا (ص) به بیان فضیلت سوره های قرآنی به ترتیب موجود در قرآن از سوره ی حمد تا الناس پرداخت ...
البته لازم به ذکر است که عنصر آهن، 28 ایزوتوپ شناخته شده دارد(16) و این ایزوتوپ ها از اعداد جرمی 45 تا 72 را در بر می گیرند؛(17) اما نکته ی تعجب برانگیز اینکه تنها ایزوتوپ های اتم آهن در طبیعت که کاملاً پایدار هستند و نیمه عمر طولانی دارند و رادیواکتیو نمی باشند، ایزوتوپ های با عدد جرمی 56، 57 و 58 هستند.(18) نکته ی جالب اینکه ایزوتوپ 54 نیز که بعضی از منابع علم شیمی آن را تا حدی پایدار می نامند، عملاً رادیواکتیو می باشد و همان منابع نیز عمر رادیواکتیو عملی آن را ذکر کرده اند.(19) بنابراین تنها ایزوتوپ های اتم آهن که در عرصه ی تئوری و عملی پایدار بوده، و در واقع فرم طبیعی آهن هستند، ایزوتوپ های 56، 57 و 58 این عنصر می باشند.(20)
این نکته نیز از معجزات قرآن است که در 1400 سال پیش و سال ها قبل از اختراع ادوات پیشرفته ی علوم شیمی و فیزیک، اعداد کلیدی را پیرامون خواص شیمیایی عنصر آهن در اختیار بشر قرار داده است؛ اما بشر به دلیل نداشتن یک مفسر قوی همچون ائمه ی معصوم (ع) در طول 1100 سال پیش، از رسیدن به این نکات علمی محروم ماند و تا امروز که این نکات توسط ادوات پیشرفته ی علمی کشف شده اند، دانستن این موضوعات به تعویق افتاد.
تصاویر زیر، نکات علمی بحث شده پیرامون عنصر آهن را به وضوح نشان می دهند و معجزه ی بزرگ قرآن کریم را بیش از پیش آشکار می نمایند:(21
اعداد 56، 57، 58 و 26، اعدادی کلیدی در مورد عنصر « آهن » هستند.
اما قبل از اینکه این مقاله را به پایان ببریم، چند نکته را که ممکن است در ظاهر پیرامون این معجزه ی آشکار قرآن کریم شبهه ایجاد کند، بررسی می نماییم و پاسخهای آنها را نیز بیان می داریم:
1 – ممکن است این سوال در ذهن خوانندگان محترم وبسایت شکل بگیرد که اگر عثمان و گروه مأمور شده از طرف وی، قرآن را گردآوری نموده و به فرم فعلی درآورده اند، چگونه می توان اعداد مربوط به سوره ها و آیات قران را قابل اعتماد دانست و آنها را مطابق نظر خداوند متعال برشمرد؛ چرا که عثمان معصوم نبوده است و در صورت گردآوری قرآن توسط وی و گروه منصوب از طرف او، ممکن است آیات و سوره های گردآوری شده و شماره های مربوط به آن مطابق نظر خداوند متعال و پیامبر اکرم (ص) نباشد.
پاسخ این مسئله این است که برخلاف نظر عده ای از علمای اهل سنت و حتی تعدادی از محققین شیعه، اکثر علما و محققین شیعه و حتی تعدادی از علمای اهل سنت بر این نکته تأکید دارند که به احتمال زیاد نظم و ترتیب دادن آیات و سوره های قرآن، در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) و به دستور ایشان صورت گرفته است(22) و آنچه در زمان عثمان انجام شده است، گردآوری نسخه های مختلف و از بین بردن قرآن های مخدوش و جعلی و یکسان کردن قرائت های مختلف قرآن می باشد(23) که ابتدا مطابق اسناد تاریخی حضرت علی (ع) و زید بن ثابت مسئول این کار بودند.(24)
بدین ترتیب شماره ی آیات و سوره های قرآن در زمان حیات پیامبر (ص) مشخص شده بود(25) و آنچه که در زمان عثمان انجام گرفت، نابود کردن نسخه های مخدوش و یکسان کردن قرائت بود.(26) البته شواهدی نیز بر این مدعا وجود دارند که عبارتند از:
الف) روایاتی وجود دارند که نشان می دهند پیامبر (ص) قرآن را به همین ترتیبی که امروز در دست ماست، توصیف کرده اند. برای مثال روایت زیر که از ابی بن کعب (یکی از کاتبان معتمد و برجسته ی قرآن) نقل شده است، به همین موضوع اشاره دارد:(27)
از ابی بن کعب نقل شده که روزی رسول خدا (ص) به او فرمود: جبرئیل مرا مأمور ساخته تا بر تو درود و تهنیت بگویم و قرآن را بر تو بخوانم .... پس رسول خدا (ص) به بیان فضیلت سوره های قرآنی به ترتیب موجود در قرآن از سوره ی حمد تا الناس پرداخت ...
(علوم قرآنی – محمد هادی معرفت)(28)
بدین ترتیب مطابق روایت فوق، در زمان پیامبر (ص) نیز ترتیب سوره ها توسط حضرت محمد (ص) مشخص شده بود.
مشخص شدن ترتیب آیات و سوره ها ی قرآن کریم، در زمان پیامبر (ص) انجام شده است.
ب) بسیاری از محدثین و محققین معروف و بزرگ شیعه به این نکته اشاره کرده اند که ترتیب موجود سوره های قرآن، امری توفیقی است؛ یعنی از جانب خدا و به دستور پیامبر (ص) انجام شده است.(29) از جمله ی این دانشمندان می توان به سید مرتضی (ره) و مرحوم آیت الله خویی که در مطالعه ی اسناد بسیار سخت گیر و دقیق بودند، اشاره کرد.(30) دانشمندان دیگری نیز همچون کرمانی، مولف کتاب البرهان و یا نیشابوری نظری مشابه داشته و ترتیب کنونی قرآن را برگرفته از ترتیب قرآن در زمان پیامبر (ص) می دادند.(31) بدین ترتیب مطابق نظر تعداد زیادی از دانشمندان بزرگ شیعی، ترتیب آیات قرآن در زمان پیامبر (ص) مشخص شده بود و این ترتیب در عصر حاضر نیز به همانگونه است.
نظر علما و محققین بزرگ اسلامی پیرامون مشخص شدن نظم و ترتیب آیات و سوره ها ی قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم (ص).
ج) مطابق روایات موثق، شاگردان ائمه ی معصوم (ع) از این بزرگواران پیرامون حجت بودن قرآن های در دست مسلمانان سوال کردند که ائمه (ع) این قرآن ها را که امروزه در دست ما نیز وجود دارد، تأیید کرده اند و فرمودند: اگر به همین قرآن عمل کنید، رستگار می گردید.(32) همانگونه که می دانیم، رستگاری جز با عمل به یک برنامه ی صحیح، مسنجم و منظم، به دست نمی آید و این تأیید ائمه بر قرآن های در دسترس، نشان از صحت محتوا و انسجام آن دارد.
د) از نظر منطقی و عقلی نیز نمی توان پذیرفت که پیامبر (ص) که بر موضوع جانشینی خود بسیار پافشاری کردند و واقعه ی مبارک غدیر نیز به همین دلیل به وجود آمد، درباره ی کتاب گرانقدر قرآن کریم و سرنوشت آن کاری نکرده باشند. قطعاً پیامبراکرم (ص) کتاب قرآن را به صورت منسجم و منظم حفظ کرده و به دستور خداوند نظم و ترتیب آیات و سوره ها را در آن لحاظ نموده اند؛ چرا که اگر این امر صورت نمی گرفت، ممکن بود قرآن از نظر معنایی تحریف شود و آیات نامناسبی در کنار هم قرار گیرند و معنای سوره ها تغییر یابد. بنابراین پیامبر (ص) قطعاً این نکته را رعایت فرموده و به دستور خداوند متعال جلوی هر گونه تحریفی را گرفته اند.
هـ) خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: « نحن نزلنا الذکر وإنا له لحافظون ».(33) این آیه، حکایت از حفاظت خداوند متعال از قرآن کریم دارد و نشان می دهد این کتاب آسمانی تغییر پذیر و تحریف پذیر نمی باشد. همانگونه که گفتیم، عدم مشخص شدن ترتیب آیات و سوره های قرآن در زمان پیامبر اکرم (ص) ممکن بود به تحریف معنایی قرآن در اثر قرارگیری آیات نامناسب در کنار یکدیگر بیانجامد. بنابراین منطقی است که بپذیریم خداوند متعالی که وعده ی حفاظت و جلوگیری از تحریف قرآن را داده است، به پیامبر بزرگوارش ترتیب و نظم آیات و سوره ها را آموخته و بدین ترتیب مانع از تحریف این کتاب آسمانی در آینده شده است.
به دلیل اینکه آیات مختلف قرآن در زمانهای مختلفی نازل شده و حتی آیات مجاور سوره های کنونی، بعضاً با فاصله ی چند ساله نازل شده اند، عدم ترتیب بندی آیات و سوره ها توسط خداوند متعال و پیامبر (ص) ممکن بود در آینده مشکل ایجادکند؛ اما خداوند متعال که وعده ی حفاظت از قرآن را داده است، به احتمال قریب به یقین با مشخص کردن ترتیب آیات و سوره ها در زمان پیامبر (ص) مانع از بروز این مشکل شده است.
ز) نکته ی جالبی که پیرامون این بحث وجود دارد، این است که آن عده از دانشمندان و محققانی که اعتقاد دارند نظم و ترتیب آیات و سوره های قرآن در زمان عثمان صورت گرفته است، خودشان باطناً و به صورت ناخودآگاه به این نکته اعتقاد دارند که قرآن در زمان پیامبر (ص) ترتیب بندی شده و نظم و ترتیب سوره ها و آیات در زمان حضرت محمد (ص) انجام شده است؛ چرا که این محققین و دانشمندان نیز در هنگام تفسیر قرآن، هر آیه را با توجه به آیات قبل و بعد تفسیر می نمایند؛(34) حال آنکه اگر مطابق اعتقاد خود این افراد، عثمان نظم دهنده و ترتیب دهنده ی قرآن باشد، تفسیر کردن با توجه به آیات مجاور معلوم نیست که صحیح باشد! چرا که عثمان معصوم نبوده و ممکن است او و زید بن ثابت در ترتیب بندی آیات قرآن اشتباه کرده باشند! اما این مفسران خودشان در ناخودآگاه نیز پذیرفته اند که ترتیب آیات قرآن و سوره های آن توسط یک معصوم صورت گرفته است و به همین دلیل نیز این دانشمندان به ترتیب کنونی آیات و سوره های قرآن اعتماد کرده و آیات را با توجه به آیات مجاور تفسیر می کنند.(35)
2 – نکته ی دیگری که ممکن است برای خوانندگان محترم وبسایت شبهه انگیز باشد، مطالبی است که بعضاً این عزیزان در بعضی از سایت ها و کتب پیرامون مصحف حضرت علی (ع) شنیده اند و تصور می کنند این مصحف چیزی متفاوت با قرآن کنونی است و فکر می کنند این کتاب که توسط حضرت مهدی (عج) به میان انسانها باز می گردد،(36) مطالبی متفاوت با قرآن کنونی دارد؛ اما این برادران توجه نمی کنند که اگر این اعتقاد را بپذیریم که مصحف حضرت علی (ع) با قرآن های کنونی تفاوت اساسی دارد، این شبهه ممکن است پدید آید که چرا خداوند اجازه داده قرآن های در دست ما تحریف شود و بدین ترتیب خدای ناکرده آیه ی « نحن نزلنا الذکر وإنا له لحافظون » مورد تردید قرار می گیرد. بنابراین ما مسلمانان که قائل به عدم تحریف قرآن هستیم، نمی توانیم بپذیریم که مصحف حضرت علی (ع) چیزی جدا از قرآن کنونی باشد.
مشخص شدن ترتیب آیات و سوره ها ی قرآن کریم، در زمان پیامبر (ص) انجام شده است.
ب) بسیاری از محدثین و محققین معروف و بزرگ شیعه به این نکته اشاره کرده اند که ترتیب موجود سوره های قرآن، امری توفیقی است؛ یعنی از جانب خدا و به دستور پیامبر (ص) انجام شده است.(29) از جمله ی این دانشمندان می توان به سید مرتضی (ره) و مرحوم آیت الله خویی که در مطالعه ی اسناد بسیار سخت گیر و دقیق بودند، اشاره کرد.(30) دانشمندان دیگری نیز همچون کرمانی، مولف کتاب البرهان و یا نیشابوری نظری مشابه داشته و ترتیب کنونی قرآن را برگرفته از ترتیب قرآن در زمان پیامبر (ص) می دادند.(31) بدین ترتیب مطابق نظر تعداد زیادی از دانشمندان بزرگ شیعی، ترتیب آیات قرآن در زمان پیامبر (ص) مشخص شده بود و این ترتیب در عصر حاضر نیز به همانگونه است.
نظر علما و محققین بزرگ اسلامی پیرامون مشخص شدن نظم و ترتیب آیات و سوره ها ی قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم (ص).
ج) مطابق روایات موثق، شاگردان ائمه ی معصوم (ع) از این بزرگواران پیرامون حجت بودن قرآن های در دست مسلمانان سوال کردند که ائمه (ع) این قرآن ها را که امروزه در دست ما نیز وجود دارد، تأیید کرده اند و فرمودند: اگر به همین قرآن عمل کنید، رستگار می گردید.(32) همانگونه که می دانیم، رستگاری جز با عمل به یک برنامه ی صحیح، مسنجم و منظم، به دست نمی آید و این تأیید ائمه بر قرآن های در دسترس، نشان از صحت محتوا و انسجام آن دارد.
د) از نظر منطقی و عقلی نیز نمی توان پذیرفت که پیامبر (ص) که بر موضوع جانشینی خود بسیار پافشاری کردند و واقعه ی مبارک غدیر نیز به همین دلیل به وجود آمد، درباره ی کتاب گرانقدر قرآن کریم و سرنوشت آن کاری نکرده باشند. قطعاً پیامبراکرم (ص) کتاب قرآن را به صورت منسجم و منظم حفظ کرده و به دستور خداوند نظم و ترتیب آیات و سوره ها را در آن لحاظ نموده اند؛ چرا که اگر این امر صورت نمی گرفت، ممکن بود قرآن از نظر معنایی تحریف شود و آیات نامناسبی در کنار هم قرار گیرند و معنای سوره ها تغییر یابد. بنابراین پیامبر (ص) قطعاً این نکته را رعایت فرموده و به دستور خداوند متعال جلوی هر گونه تحریفی را گرفته اند.
هـ) خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: « نحن نزلنا الذکر وإنا له لحافظون ».(33) این آیه، حکایت از حفاظت خداوند متعال از قرآن کریم دارد و نشان می دهد این کتاب آسمانی تغییر پذیر و تحریف پذیر نمی باشد. همانگونه که گفتیم، عدم مشخص شدن ترتیب آیات و سوره های قرآن در زمان پیامبر اکرم (ص) ممکن بود به تحریف معنایی قرآن در اثر قرارگیری آیات نامناسب در کنار یکدیگر بیانجامد. بنابراین منطقی است که بپذیریم خداوند متعالی که وعده ی حفاظت و جلوگیری از تحریف قرآن را داده است، به پیامبر بزرگوارش ترتیب و نظم آیات و سوره ها را آموخته و بدین ترتیب مانع از تحریف این کتاب آسمانی در آینده شده است.
به دلیل اینکه آیات مختلف قرآن در زمانهای مختلفی نازل شده و حتی آیات مجاور سوره های کنونی، بعضاً با فاصله ی چند ساله نازل شده اند، عدم ترتیب بندی آیات و سوره ها توسط خداوند متعال و پیامبر (ص) ممکن بود در آینده مشکل ایجادکند؛ اما خداوند متعال که وعده ی حفاظت از قرآن را داده است، به احتمال قریب به یقین با مشخص کردن ترتیب آیات و سوره ها در زمان پیامبر (ص) مانع از بروز این مشکل شده است.
ز) نکته ی جالبی که پیرامون این بحث وجود دارد، این است که آن عده از دانشمندان و محققانی که اعتقاد دارند نظم و ترتیب آیات و سوره های قرآن در زمان عثمان صورت گرفته است، خودشان باطناً و به صورت ناخودآگاه به این نکته اعتقاد دارند که قرآن در زمان پیامبر (ص) ترتیب بندی شده و نظم و ترتیب سوره ها و آیات در زمان حضرت محمد (ص) انجام شده است؛ چرا که این محققین و دانشمندان نیز در هنگام تفسیر قرآن، هر آیه را با توجه به آیات قبل و بعد تفسیر می نمایند؛(34) حال آنکه اگر مطابق اعتقاد خود این افراد، عثمان نظم دهنده و ترتیب دهنده ی قرآن باشد، تفسیر کردن با توجه به آیات مجاور معلوم نیست که صحیح باشد! چرا که عثمان معصوم نبوده و ممکن است او و زید بن ثابت در ترتیب بندی آیات قرآن اشتباه کرده باشند! اما این مفسران خودشان در ناخودآگاه نیز پذیرفته اند که ترتیب آیات قرآن و سوره های آن توسط یک معصوم صورت گرفته است و به همین دلیل نیز این دانشمندان به ترتیب کنونی آیات و سوره های قرآن اعتماد کرده و آیات را با توجه به آیات مجاور تفسیر می کنند.(35)
2 – نکته ی دیگری که ممکن است برای خوانندگان محترم وبسایت شبهه انگیز باشد، مطالبی است که بعضاً این عزیزان در بعضی از سایت ها و کتب پیرامون مصحف حضرت علی (ع) شنیده اند و تصور می کنند این مصحف چیزی متفاوت با قرآن کنونی است و فکر می کنند این کتاب که توسط حضرت مهدی (عج) به میان انسانها باز می گردد،(36) مطالبی متفاوت با قرآن کنونی دارد؛ اما این برادران توجه نمی کنند که اگر این اعتقاد را بپذیریم که مصحف حضرت علی (ع) با قرآن های کنونی تفاوت اساسی دارد، این شبهه ممکن است پدید آید که چرا خداوند اجازه داده قرآن های در دست ما تحریف شود و بدین ترتیب خدای ناکرده آیه ی « نحن نزلنا الذکر وإنا له لحافظون » مورد تردید قرار می گیرد. بنابراین ما مسلمانان که قائل به عدم تحریف قرآن هستیم، نمی توانیم بپذیریم که مصحف حضرت علی (ع) چیزی جدا از قرآن کنونی باشد.
اما مصحف حضرت علی (ع) چیست؟
بنا
به نظر بسیاری از محققین، مصحف حضرت علی (ع) همان قرآن کنونی است که تفسیر
های پیامبر (ص) از آیات نیز در آن گنجانده شده است(37) و علت اینکه خلفای
قبل از حضرت علی (ع) با آن مخالف بودند، این است که تفاسیر مذکور به ضرر
آنها تمام می شده است. البته عده ای دیگری از علما نیز معتقدند، مصحف حضرت
علی (ع) آیات را به ترتیب نزول بر پیامبر (ص) مرتب کرده بود(38) که البته
این احتمال نیز اعتبار قرآن های کنونی و نظم و ترتیب فعلی آن را زیر سوال
نمی برد؛ چرا که ترتیب آیات در هر دو قرآن یکسان بوده و فقط ترتیب سوره ها
با یکدیگر متفاوت می باشد که این به معنای تحریف نیست و انسجام هر سوره نیز
حفظ شده است. بدین ترتیب مصحف حضرت علی (ع) که ان شاء الله توسط حضرت مهدی
(عج) به میان مسلمانان بازمی گردد، چیزی جز قرآن کنونی نیست؛ با این تفاوت
که تفاسیر پیامبر اکرم (ص) بر آیات قرآن، در آن درج شده است(39) که البته
این تفاسیر بسیار ارزشمند هستند و روح آیات قران در آن ها نهفته است و وجود
این تفاسیر، بزرگترین ضربه بر پیکر دشمنان اسلام و تشیع خواهد بود. البته
همانگونه که گفته شد، بنا بر برخی روایات، ممکن است مصحف حضرت علی (ع)،
ترتیب سوره ها را بر اساس ترتیب نزول آن ها مشخص کرده باشد.
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: اگر این مساله را که مصحف حضرت علی (ع) از نظر ترتیب سوره ها (نه ترتیب آیات) با قرآن های کنونی تفاوت دارد، بپذیریم، باز هم چیزی از ارزش های قرآن کنونی و نیز مصحف حضرت علی (ع) کم نمی شود. چرا که قرآن های مذکور، مانند دو روی یک سکه هستند و هر کدام از دریچه ای به حقیقت می نگرند. با این تفاوت که مصحف حضرت علی (ع)، امتیاز ویژه ای دارد که آن تفسیر صحیح آیات قرآن کریم می باشد.
در ثانی، اگر مصحف حضرت علی (ع) و ترتیب سوره های آن با قرآن های کنونی مغایرت جدی داشت، حضرت علی (ع) بدون هیچ تردیدی با آن مقابله می کردند. ایشان که حتی در هنگام تشکیل شورای خلافت از سوی عمر بن خطاب برای انتخاب جانشین عمر، حاضر نشدند حتی برای یک لحظه از مواضع خود عقب نشینی کنند و درخواست عمل به سنت خلفای پیشین را از سوی عبدالرحمن بن عوف بپذیرند،(40) چگونه ممکن بود در مقابل قرآنی مغایر با آنچه که پیامبر اکرم (ص) برای جامعه ی بشریت به ارمغان آورده بود، سکوت کنند. این سکوت حضرت علی (ع) در مقابل قرآن های کنونی و صحه گذاشتن ایشان بر این قرآن، نشان دهنده ی صحیح بودن قرآن های در دسترس ما است.
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: با توجه به آنچه که درباره ی مصحف حضرت علی (ع) بیان کردیم، اگر ما حتی اعداد 56، 57 و 58 را که مربوط به محل سوره ی « الحدید » در قرآن های کنونی است، کنار بگذاریم، باز هم عدد 26 که مربوط به محل قرارگیری تنها کلمه ی « الحدید » در سوره ی « الحدید » است، باز هم با عدد اتمی عنصر آهن یعنی 26 تطبیق می کند و این خود معجزه ای بزرگ و حجتی کامل بر حقانیت قرآن می باشد. توجه کنید که عدد 26 مذکور، هم در قرآن های کنونی و هم در مصحف حضرت علی (ع) ثابت و یکسان می باشد و هر دو مصحف، این اعجاز بزرگ را نشان می دهند.
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: ممکن است بعضی از عزیزان تصور بکنند که جدول تناوبی عناصر تنها ساخته و پرداخته ی ذهن مندلیف یا سایر دانشمندان است و بنابراین اعداد اتمی و اعداد جرمی مربوط به عناصر این جدول تناوبی قراردادی هستند. اما واقعیت این است که عدد اتمی و عدد جرمی عناصر، فقط اعدادی قراردادی نیستند، بلکه این اعداد با توجه به عدد اتمی و عدد جرمی عنصر هیدروژن تنظیم شده اند و عدد اتمی و جرم عناصر را نسبت به این عنصر که ساده ترین عنصر خلقت است، می سنجند.(41) بنابراین اعداد مربوط به عدد اتمی و عدد جرمی عناصر، اعدادی حقیقی می باشند. بدین ترتیب معجزه ی قرآن درباره ی عدد اتمی و عدد جرمی عنصر آهن، پیشگویی یک حقیقت علمی می باشد نه پیشگویی یک قرارداد علمی.
همانگونه که ملاحظه فرمودید، قرآن کریم کتاب بزرگ آسمانی، بزرگترین معجزه ی خداوند متعال است که بر دنیای خاکی نازل شده است؛ این کتاب ارزشمند علاوه بر دارا بودن نکات اخلاقی، عرفانی، مذهبی و اجتماعی تأثیرگذار، حاوی نکات علمی فراوانی است. حقانیت قرآن و اثبات اعجاز قرآن کریم، می تواند به عنوان الگویی برای تحقیقات و پیشرفت های علمی مسلمانان و سایر انسانها باشد. البته هنگامی که آیات قرآن با تفاسیر معصومین (ع) همراه باشند، معجزات علمی قرآن نیز بیش از پیش هویدا خواهند شد.
نکته ی مهم اینکه علاوه بر معنای آیات قرآن، ترتیب بندی آیات و سوره های قرآن و شماره گذاری آنها نیز حاوی نکات مهم علمی می باشد که نشان از نظم و تدبیر و درایت بی پایان خداوند متعال دارد.
در پایان از خداوند متعال خواستاریم تا ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) را هرچه سریعتر تسریع فرمایند تا به واسطه ی هدایت بی پایان و راهنمایی های ارزشمند ایشان، جامعه ی بشری با شتاب هر چه بیشتر به سمت جامعه ی آرمانی که در آن اخلاق، علم، مذهب و فرهنگ در اوج کمال می باشد، حرکت کند.
به امید ظهور منجی موعود، حضرت مهدی صاحب الزمان (عج).
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: اگر این مساله را که مصحف حضرت علی (ع) از نظر ترتیب سوره ها (نه ترتیب آیات) با قرآن های کنونی تفاوت دارد، بپذیریم، باز هم چیزی از ارزش های قرآن کنونی و نیز مصحف حضرت علی (ع) کم نمی شود. چرا که قرآن های مذکور، مانند دو روی یک سکه هستند و هر کدام از دریچه ای به حقیقت می نگرند. با این تفاوت که مصحف حضرت علی (ع)، امتیاز ویژه ای دارد که آن تفسیر صحیح آیات قرآن کریم می باشد.
در ثانی، اگر مصحف حضرت علی (ع) و ترتیب سوره های آن با قرآن های کنونی مغایرت جدی داشت، حضرت علی (ع) بدون هیچ تردیدی با آن مقابله می کردند. ایشان که حتی در هنگام تشکیل شورای خلافت از سوی عمر بن خطاب برای انتخاب جانشین عمر، حاضر نشدند حتی برای یک لحظه از مواضع خود عقب نشینی کنند و درخواست عمل به سنت خلفای پیشین را از سوی عبدالرحمن بن عوف بپذیرند،(40) چگونه ممکن بود در مقابل قرآنی مغایر با آنچه که پیامبر اکرم (ص) برای جامعه ی بشریت به ارمغان آورده بود، سکوت کنند. این سکوت حضرت علی (ع) در مقابل قرآن های کنونی و صحه گذاشتن ایشان بر این قرآن، نشان دهنده ی صحیح بودن قرآن های در دسترس ما است.
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: با توجه به آنچه که درباره ی مصحف حضرت علی (ع) بیان کردیم، اگر ما حتی اعداد 56، 57 و 58 را که مربوط به محل سوره ی « الحدید » در قرآن های کنونی است، کنار بگذاریم، باز هم عدد 26 که مربوط به محل قرارگیری تنها کلمه ی « الحدید » در سوره ی « الحدید » است، باز هم با عدد اتمی عنصر آهن یعنی 26 تطبیق می کند و این خود معجزه ای بزرگ و حجتی کامل بر حقانیت قرآن می باشد. توجه کنید که عدد 26 مذکور، هم در قرآن های کنونی و هم در مصحف حضرت علی (ع) ثابت و یکسان می باشد و هر دو مصحف، این اعجاز بزرگ را نشان می دهند.
ذکر یک نکته ی بسیار مهم: ممکن است بعضی از عزیزان تصور بکنند که جدول تناوبی عناصر تنها ساخته و پرداخته ی ذهن مندلیف یا سایر دانشمندان است و بنابراین اعداد اتمی و اعداد جرمی مربوط به عناصر این جدول تناوبی قراردادی هستند. اما واقعیت این است که عدد اتمی و عدد جرمی عناصر، فقط اعدادی قراردادی نیستند، بلکه این اعداد با توجه به عدد اتمی و عدد جرمی عنصر هیدروژن تنظیم شده اند و عدد اتمی و جرم عناصر را نسبت به این عنصر که ساده ترین عنصر خلقت است، می سنجند.(41) بنابراین اعداد مربوط به عدد اتمی و عدد جرمی عناصر، اعدادی حقیقی می باشند. بدین ترتیب معجزه ی قرآن درباره ی عدد اتمی و عدد جرمی عنصر آهن، پیشگویی یک حقیقت علمی می باشد نه پیشگویی یک قرارداد علمی.
همانگونه که ملاحظه فرمودید، قرآن کریم کتاب بزرگ آسمانی، بزرگترین معجزه ی خداوند متعال است که بر دنیای خاکی نازل شده است؛ این کتاب ارزشمند علاوه بر دارا بودن نکات اخلاقی، عرفانی، مذهبی و اجتماعی تأثیرگذار، حاوی نکات علمی فراوانی است. حقانیت قرآن و اثبات اعجاز قرآن کریم، می تواند به عنوان الگویی برای تحقیقات و پیشرفت های علمی مسلمانان و سایر انسانها باشد. البته هنگامی که آیات قرآن با تفاسیر معصومین (ع) همراه باشند، معجزات علمی قرآن نیز بیش از پیش هویدا خواهند شد.
نکته ی مهم اینکه علاوه بر معنای آیات قرآن، ترتیب بندی آیات و سوره های قرآن و شماره گذاری آنها نیز حاوی نکات مهم علمی می باشد که نشان از نظم و تدبیر و درایت بی پایان خداوند متعال دارد.
در پایان از خداوند متعال خواستاریم تا ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) را هرچه سریعتر تسریع فرمایند تا به واسطه ی هدایت بی پایان و راهنمایی های ارزشمند ایشان، جامعه ی بشری با شتاب هر چه بیشتر به سمت جامعه ی آرمانی که در آن اخلاق، علم، مذهب و فرهنگ در اوج کمال می باشد، حرکت کند.
به امید ظهور منجی موعود، حضرت مهدی صاحب الزمان (عج).
منابع و مآخذ
1 –
http://genuineislam.blogfa.com/post-36.aspx
2 –
http://www.aboutdarwin.com/literature/Pre_Dar.html
و
http://www.ucmp.berkeley.edu/history/Edarwin.html
3 –
http://freemasonry.bcy.ca/biography/darwin_e/darwin_e.html
و
http://freemasonrytoday.com/09/p02.php
4 –
http://www.aboutdarwin.com/literature/Pre_Dar.html
و
http://www.ucmp.berkeley.edu/history/Edarwin.html
5 –
http://www.aboutdarwin.com/literature/Pre_Dar.html
و
http://www.ucmp.berkeley.edu/history/Edarwin.html
6 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6762
و
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 19؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
و
بحار الانوار، ج 19، ص 59؛ (چاپ بیروت 1381)؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
7 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6762
و
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 19؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
و
بحار الانوار، ج 19، ص 59؛ (چاپ بیروت 1381)؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
8 –
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
9 –
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
10 –
http://www.iranseda.ir/showFullItem/?r=97483
و
http://abedinet.ir/test/index.php?option=com_content&task=view&id=71&Itemid=1
11 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6762
و
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 19؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
و
بحار الانوار، ج 19، ص 59؛ (چاپ بیروت 1381)؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
12 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6762
و
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 19؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
و
بحار الانوار، ج 19، ص 59؛ (چاپ بیروت 1381)؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
13 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6762
و
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%AA%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 19؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
و
بحار الانوار، ج 19، ص 59؛ (چاپ بیروت 1381)؛
و
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 21؛
14 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
15 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
16 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
17 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
18 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
19 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
20 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
21 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Isotopes_of_iron
و
http://education.jlab.org/itselemental/iso026.html
22 – تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 218 به بعد، با تلخیص؛
و
تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 224 به نقل از البیان؛
و
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/50052
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
23 – تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 224 به نقل از البیان؛
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
24 –
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
25 – تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 218 به بعد، با تلخیص؛
و
تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 224 به نقل از البیان؛
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/50052
و
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
26 – تاریخ قرآن کری، تألیف دکتر سید محمد باقر حجتی، ص 224 به نقل از البیان؛
و
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
27 –
http://www.porsojoo.com/fa/node/50052
28 –
http://www.porsojoo.com/fa/node/50052
29 –
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
و
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
30 –
http://www.porsojoo.com/fa/node/23181
31 –
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
32 –
http://www.imamalinet.net/Iview/Per/Emam/ArticleView.aspx?ArticleId=3229
و
http://tvr.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=5656
33 – سوره ی حجر، آیه ی 9.
34 –
http://www.imamalinet.net/per/q/qa/qab/qab2.htm
و
http://www.razavi.ir/html/modules.php?op=modload&name=Sections&file=index&req=viewarticle&artid=223&page=1
35 –
http://www.imamalinet.net/per/q/qa/qab/qab2.htm
و
http://www.razavi.ir/html/modules.php?op=modload&name=Sections&file=index&req=viewarticle&artid=223&page=1
36 –
http://noorportal.net/951/952/1113/13553.aspx
37 –
http://noorportal.net/951/952/1113/13553.aspx
38 –
http://noorportal.net/951/952/1113/13553.aspx
و
http://www.imamalinet.net/Iview/Per/Emam/ArticleView.aspx?ArticleId=3229
39 –
http://noorportal.net/951/952/1113/13553.aspx
40 –
http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=5918
41 –
http://en.wikipedia.org/wiki/Proton
و
http://www.answers.com/topic/proton
و
http://en.wikipedia.org/wiki/Neutron