ماوا

بادلم خواهم گفت ...

که تویی مرهم زخم نفس یک گنجشک

آنزمانی که مرا از سر مهر...

در پس گرمی آن پنجره ما^ءوا دادی 

دل طوفانزده ی  کوچک من را آندم

تو تسلی دادی !

با دلم خواهم گفت ...

که تویی محرم اسرار دل یک ماهی

آنزمانی که مرا از سر مهر ...

بین آن تنگ بلورین دلت جا دادی

به من غمزده ی بی ما^ءوا

همه ی وسعت دریا دادی ...

با دلم خواهم گفت ...

که تویی ضامن غوغای دل یک آهو

آنزمانی که مرا از سر مهر ...

از دل حادثه ای شوم تو بیرون بردی

به من گمشده ی بی ما^ءوا

همه ی هستی دنیا دادی

با دلم خواهم گفت ...

که تویی مژده ی یک صبح دل انگیز سپید

آنزمانی که مرا از سر عشق ...

در سویدای حریم کَرمَت جا دادی

من که یک بنده ی نا اهل فراری بودم

در کنار حرم آینه ما^ءوا دادی

صهبانا