صهبای دوست ...

مرحبا ای عشق شورانگیز بی پروای دوست

سوختی ما را عجب در آتش سودای دوست
در همه گیتی جمال یار می بینم عیان
عالم است آیینه پیش طلعت زیبای دوست
نیست عاقل هر که از شوق رخش مجنون نگشت
عقل کل دیوانه ی عشق جهان آرای دوست
خلق با طیّار می گردند گرد مهر وماه
سیر ما با رفرف عشق جهان پیمای دوست
ما خمارآلوده ی آن چشم مستیم از الست
جان هشیاران عالم بیهُش از صهبای دوست
چشم عقل و هوش،‌ مدهوش فروغ حسن یار
دیده ی دل بر رخ پیدای ناپیدای دوست
غیر جانبازی نخواهد عاشق مشتاق یار
چشم بر ساحل ندارد غرقه ی دریای دوست
گرالهی هفت دریا اشک بارد در فراق
قطره ای خواهد ز بحر وصل بی پهنای دوست
مهدی الهی قمشه ای