صبوری را تمرین کنید

صبوری کردن را تمرین کنید اصلا درست نیست که اجازه دهید اضطراب و عصبانیت در شما به وجود آید. باید انرژی‌های منفی خود را به طریقی دور بریزید تا در آینده دچار عصبانیت، کج‌خلقی یا اضطراب نشوید. فراموش نکنید با صبر و حوصله می‌شود همه مشکلات را از سر راه برداشت. پس صبوری کردن را تمرین کنید. این نوشتار شما را در این مسیر یاری می‌دهد.
مسائل کوچک را نادیده بگیرید: زمان‌هایی است که باید بعضی چیزها را پیش خودتان نگاه دارید، بخصوص زمانی که می‌دانید ممکن است آن حرف‌ها باعث اختلاف دیگران شود. در هر دوره‌ای از زندگی با دوستان، اعضای خانواده، همکاران و آشنایان دیگر روبه‌رو هستید، ممکن است با هر کدام از اینها مشکل پیدا کنید، اما به یاد داشته باشید که فریاد زدن و عصبانی شدن و بعد هم قطع رابطه کردن با آنها همیشه راه‌حل درستی نیست. به این معنی که وقتی شخصی روی اعصابتان راه می‌رود، شما به طرف دیگر نگاه کنید، اما در جاهایی که مساله خیلی هم بزرگ نیست، سکوت اختیار کرده و صبر پیشه کنید. با این کار نظر فرد مقابل را هم تغییر خواهید داد.
این مساله برای چه کسانی به کار می‌رود؟ به خاطر داشته باشید که ساکت بودن همیشه هم راه‌حل مناسبی نیست. یکی از دلایل نادیده گرفتن مسائل کوچک این است که از درگیری‌هایی بزرگ‌تر جلوگیری کنید. ولی این راه‌حل برای دوستان نزدیک یا اعضای خانواده که می‌خواهید صمیمیت بین شما باقی بماند، درست نیست. از این‌رو هر وقت در موقعیتی قرار می‌گیرید که نیاز به مواجهه و روبه‌رو شدن است، باید خوب موقعیت را بررسی کنید و ببینید آیا حرف‌هایتان موثر هستند و می‌توانید فرد مقابل را سرجایش بنشانید یا خیر. اگر موقتا ساکت بمانید و مساله را پیش خود نگاه دارید، ممکن است بعدها موقعیت بسیار بهتری برای ابراز آن دست دهد.
قبل از این‌که چیزی بگویید، خوب فکر کنید. در اینجا 5 دلیل این‌که ساکت ماندن چه به صورت موقتی و چه کامل، راه بهتری است را بیان می‌‌کنیم.
1 - دستاویز برای آینده به دست می‌آورید. هر چیز کوچکی درباره کسی که اذیتتان می‌کند را یادداشت کنید. این طوری می‌توانید هر وقت با او مواجه شدید، همه حرف‌ها را یک‌باره به او بزنید. با این کار دلایل بیشتری برای خود دارید و قدرت توجیه کردن او را هم کم خواهید کرد، چون حتما نمی‌تواند برای هر کدام از آن مسائل بهانه‌ای بیاورد.
2 - هیچ‌وقت مقصر شناخته نمی‌شوید. اگر همیشه دعوا راه بیندازید، دیگران به این نتیجه خواهند رسید که مشکل اصلی خود شما هستید. اگر بقیه با حرف‌‌ها و دلایل شما موافقت نکنند، مقصر اصلی را شما فرض خواهند کرد و شما را فردی تند و عصبانی می‌دانند که هیچ کاری جز سربه‌سر گذاشتن دیگران ندارند.
اگر موقعیت شدید‌تر شد و فکر کردید که ساکت ماندن و صبرپیشه‌کردن راه حل کار نیست، هر چه در دلتان است برای دوستان بازگو کنید و برای احساسات منفی خود دلایل‌تان را بیاورید. با این کار مطمئنا هر کسی جانب‌گیری می‌کند. یعنی طرف شما را می‌گیرند و بعضی طرف فرد مقابل را، اما با این کار حداقل دوستان واقعی خود را خواهید شناخت.
3 - دوست خوبی خواهید شد. می‌خواهید به دیگران این حس را بدهید که فردی با گذشت و بخشنده هستید و زود به خاطر مسائل کوچک از کوره در نمی‌روید. با این کار دوستانتان هم در مورد شما همین فکرها را خواهند کرد و اگر روزی مساله این‌قدر حاد شد که شما هم عصبانی شدید، مطمئنا خودشان قبل از هر کسی خواهند فهمید که پایشان را بیش از گلیمشان دراز کرده‌اند.
4 - از استرس و فشارهای روحی جلوگیری می‌کنید. اگر حرف‌‌ها را از دلتان بیرون بریزید ممکن است دعوای بدی راه بیفتد (اگر فرد مقابل از حرفی که زدید خوشش نیاید)‌ و به جای این‌که با بیرون ریختن حرف‌هایتان کمی آسوده‌تر شده و تسکین پیدا کنید، غمگین‌تر خواهید شد.
5 - از پشیمان شدن جلوگیری می‌کنید. بعضی وقت‌ها، زدن بعضی حرف‌ها بی‌ضرر است، اما گاهی اوقات هم با مواردی روبه‌رو می‌شوید که قبل از به زبان آوردنشان باید خیلی خوب فکر کنید. این مساله بخصوص در مورد افرادی که به‌تازگی با آنها آشنا شده‌اید بسیار مفید است. اگر همان ابتدای کار که هنوز خوب آنها را نمی‌شناسید حرفی در موردشان بزنید، ممکن است در آینده پشیمان شوید.
چه وقت باید حرف‌‌هایتان را به زبان آورید؟ البته زمان‌هایی است که سکوت اختیار کردن به هیچ وجه صحیح نیست. در مواردی که طرف یکی از دوستان خیلی نزدیک شما است سعی نکنید که فرد را سرجای خود بنشانید و در مبارزه پیروز شوید. در چنین دوستی‌هایی صداقت حرف اول را می‌زند و همه مشکلات را تا آنجا که در توان است باید در صداقت و درستی حل کرد.
مراقب باشید و به یاد داشته باشید هر چقدر هم که بخواهید بالا دست بمانید، اما سکوت اختیار کردن به هیچ وجه ارزش قربانی کردن سلامتی‌تان را ندارد. اگر می‌بینید که نگفتن حرف‌ها، فکر و روح شما را به هم ریخته است و اذیت‌تان می‌کند، حتما به طریقی آنها را بیرون بریزید.

رزیتا شاهرخ- برداشت از نور پرتال