1ـقالَ الاْمامُ علی - عَلَیْهِ السلام - : إغْتَنِمُوا
الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَةِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ
عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ
الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ
لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ.
«بحارالأنوار، ج 90، ص 343، ح 1»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: پنج موقع را برای دعا و حاجت خواستن غنیمت
شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد ـ
فی سبیل اللّه ـ موقع ناراحتی و آه کشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعی
برای استجابت دعا نیست.
2ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ
کَریمَةٌ، وَ الاْدَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَ الْفِکْرَةُ مِرآةٌ صافِیَةٌ، وَ
الاْعْتِذارُ مُنْذِرٌ ناصِحٌ، وَ کَفی بِکَ أَدَباً تَرْکُکَ ما
کَرِهْتَهُ مِنْ غَیْرِکَ.
«بحارالأنوار، ج 1، ص 169، ح 20»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: علم؛ ارثیه ای با ارزش، و ادب؛ زیوری نیکو، و
اندیشه؛ آئینه ای صاف، و پوزش خواستن؛ هشدار دهنده ای دلسوز خواهد بود. و
برای با أدب بودنت همین بس که آنچه برای خود دوست نداری، در حقّ دیگران روا
نداشته باشی.
3ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَلـْحَقُّ جَدیدٌ وَ إنْ طالَتِ الاْیّامُ، وَ الْباطِلُ مَخْذُولٌ وَ إنْ نَصَرَهُ أقْوامٌ.
«وسائل الشّیعة، ج 25، ص 434، ح 32292»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: حقّ و حقیقت در تمام حالات جدید و تازه است گر
چه مدّتی بر آن گذشته باشد. و باطل همیشه پست و بی أساس است گر چه افراد
بسیاری از آن حمایت کنند.
4ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَلدُّنْیا تُطْلَبُ
لِثَلاثَةِ أشْیاء: اَلْغِنی، وَ الْعِزِّ، وَ الرّاحَةِ، فَمَنْ زَهِدَ
فیها عَزَّ، وَ مَنْ قَنَعَ إسْتَغْنی، وَ مَنْ قَلَّ سَعْیُهُ إسْتَراحَ.
«وافی، ج 4، ص 402»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: دنیا و اموال آن، برای سه هدف دنبال می شود:
بی نیازی، عزّت و شوکت، آسایش و آسوده بودن. هر که زاهد باشد؛ عزیز و با
شخصیّت است، هر که قانع باشد؛ بی نیاز و غنی گردد، هر که کمتر خود را در
تلاش و زحمت قرار دهد؛ همیشه آسوده و در آسایش است.
5ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : لَوْ لاَ الدّینُ وَ التُّقی، لَکُنْتُ أدْهَی الْعَرَبِ.
«أعیان الشّیعة، ج 1، ص 350»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: چنانچه دین داری و تقوای الهی نمی بود، هر
آینه سیاستمدارترین افراد بودم ـ ولی دین و تقوا مانع سیاست بازی می شود ـ.
6ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَلْمُلُوکُ حُکّامٌ عَلَی
النّاسِ، وَ الْعِلْمُ حاکِمٌ عَلَیْهِمْ، وَ حَسْبُکَ مِنَ الْعِلْمِ أنْ
تَخْشَی اللّهَ، وَ حَسْبُکَ مِنَ الْجَهْلِ أنْ تَعْجِبَ بِعِلْمِکَ.
«أمالی طوسی، ج 1، ص 55»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: ملوک بر مردم حاکم هستند و علم بر تمامی ایشان
حاکم خواهد بود، تو را در علم کافی است که از خداوند ترسناک باشی؛ و به
دانش و علم خود بالیدن، بهترین نشانه نادانی است.
7ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : ما مِنْ یَوْم یَمُرُّ
عَلَی ابْنِ آدَم إلاّ قالَ لَهُ ذلِکَ الْیَوْمُ: یَابْنَ آدَم أنَا
یَوُمٌ جَدیدٌ وَ أناَ عَلَیْکَ شَهیدٌ.فَقُلْ فیَّ خَیْراً، وَ اعْمَلْ
فیَّ خَیْرَاً، أشْهَدُ لَکَ بِهِ فِی الْقِیامَةِ، فَإنَّکَ لَنْ تَرانی
بَعْدَهُ أبَداً.
«أمالی صدوق، ص 95»
امام علی -
علیه السلام - فرمود: هر روزی که بر انسان وارد شود، گوید: من روز جدیدی
هستم، من بر اعمال و گفتار تو شاهد می باشم. سعی کن سخن خوب و مفید بگوئی،
کار خوب و نیک انجام دهی. من در روز قیامت شاهد اعمال و گفتار تو خواهم
بود. و بدان امروز که پایان یابد دیگر مرا نخواهی دید و قابل جبران نیست.
8ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : فِی الْمَرَضِ یُصیبُ الصَبیَّ، کَفّارَةٌ لِوالِدَیْهِ.
«بحار الأنوار، ج 5، ص 317، ح 16»
امام علی - علیه السلام - فرمود: مریضی کودک، کفّاره گناهان پدر و مادرش می باشد.
9ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : الزَّبیبُ یَشُدُّ الْقَلْبِ، وَ یُذْهِبُ بِالْمَرَضِ، وَ یُطْفِیءُ الْحَرارَةَ، وَ یُطیِّبُ النَّفْسَ.
«أمالی طوسی، ج 1، ص 372»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: خوردن مویز ـ کشمش سیاه ـ قلب را تقویت، مرض
ها را برطرف، و حرارت بدن را خاموش، و روان را پاک می گرداند.
10ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : أطْعِمُوا صِبْیانَکُمُ الرُّمانَ، فَإنَّهُ اَسْرَعُ لاِلْسِنَتِهِمْ.
«أمالی طوسی، ج 1، ص 372»
امام علی - علیه السلام - فرمود: به کودکان خود أنار بخورانید تا زبانشان بهتر و زودتر باز شود.
11ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : أطْرِقُوا أهالیکُمْ فی کُلِّ لَیْلَةِ جُمْعَة بِشَیْء مِنَ الْفاکِهَةِ، کَیْ یَفْرَحُوا بِالْجُمْعَةِ.
«بحارالأنوار، ج 101، ص 73، ح 24»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: در هر شب جمعه همراه با مقداری میوه بر اهل
منزل و خانواده خود وارد شوید تا موجب شادمانی آن ها در جمعه گردد.
12ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : کُلُوا ما یَسْقُطُ مِنَ
الْخوانِ فَإنَّهُ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داء بِإذْنِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ،
لِمَنْ اَرادَ أنْ یَسْتَشْفِیَ بِهِ.
«مستدرک الوسائل، ج 16، ص 291، ح 19920»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: آنچه اطراف ظرف غذا و سفره می ریزد جمع کنید و
بخورید، که همانا هرکس آن ها را به قصد شفا میل نماید، به اذن حق تعالی
شفای تمام دردهای او خواهد شد.
13ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - :لا ینبغی للعبد ان یثق بخصلتین: العافیة و الغنی، بَیْنا تَراهُ مُعافاً اِذْ سَقُمَ، وَ بَیْنا تَراهُ غنیّاً إذِ افْتَقَرَ.
«بحارالأنوار، ج 69، ص 68»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: سزاوار نیست که بنده خدا، در دوران زندگی به
دو خصوصیّت اعتماد کند و به آن دلبسته باشد: یکی عافیت و تندرستی و دیگری
ثروت و بی نیازی است. زیرا چه بسا در حال صحّت و سلامتی می باشد ولی ناگهان
انواع مریضی ها بر او عارض می گردد و یا آن که در موقعیّت و امکانات خوبی
است، ناگهان فقیر و بیچاره می شود، ـ پس بدانیم که دنیا و تمام امکانات آن
بی ارزش و بیوفا خواهد بود و تنها عمل صالح مفید و سودبخش می باشد ـ.
14ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : لِلْمُرائی ثَلاثُ
عَلامات: یَکْسِلُ إذا کانَ وَحْدَهُ، وَ یَنْشطُ إذاکانَ فِی النّاسِ، وَ
یَزیدُ فِی الْعَمَلِ إذا أُثْنِی عَلَیْهِ، وَ یَنْقُصُ إذا ذُمَّ.
«تنبیه الخواطر، ص 195»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: برای ریاکار سه نشانه است: در تنهائی کسل و بی
حال، در بین مردم سرحال و بانشاط می باشد. هنگامی که او را تمجید و تعریف
کنند خوب و زیاد کار می کند و اگر انتقاد شود سُستی و کم کاری می کند.
15ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَوْحَی اللّهُ تَبارَکَ
وَ تَعالی إلی نَبیٍّ مِنَ الاْنْبیاءِ: قُلْ لِقَوْمِکَ لا یَلْبِسُوا
لِباسَ أعْدائی، وَ لا یَطْعَمُوا مَطاعِمَ أعْدائی، وَ لا یَتَشَکَّلُوا
بِمَشاکِلِ أعْدائی، فَیَکُونُوا أعْدائی.
«مستدرک الوسائل، ج 3، ص 210، ح 3386»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: خداوند تبارک و تعالی بر یکی از پیامبرانش وحی
فرستاد: به امّت خود بگو: لباس دشمنان مرا نپوشند و غذای دشمنان مرا میل
نکنند و هم شکل دشمنان من نگردند، وگرنه ایشان هم دشمن من خواهند بود.
16ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اَلْعُقُولُ أئِمَّةُ
الأفْکارِ، وَ الاْفْکارُ أئِمَّةُ الْقُلُوبِ، وَ الْقُلُوبُ أئِمَّةُ
الْحَواسِّ، وَ الْحَواسُّ أئِمَّةُ الاْعْضاءِ.
«بحارالأنوار، ج 1، ص 96، ح 40»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: عقل هر انسانی پیشوای فکر و اندیشه اوست؛ و
فکر پیشوای قلب و درون او خواهد بود؛ و قلب پیشوای حوّاس پنج گانه می باشد،
و حوّاس پیشوای تمامی اعضاء و جوارح است.
17ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : تَفَضَّلْ عَلی مَنْ
شِئْتَ فَأنْتَ أمیرُهُ، وَ اسْتَغِْنِ عَمَّنْ شِئْتَ فَأنْتَ نَظیرُهُ،
وَ افْتَقِرْ إلی مَنْ شِئْتَ فَأنْتَ أسیرُهُ.
«بحارالأنوار، ج 70، ص 13»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: بر هر که خواهی نیکی و احسان نما، تا رئیس و
سرور او گردی؛ و از هر که خواهی بی نیازی جوی تا همانند او باشی. و خود را
نیازمند هر که خواهی بدان ـ و از او تقاضای کمک نما ـ تا اسیر او گردی.
18ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : أعَزُّ الْعِزِّ
الْعِلْمُ، لاِنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ أذَلُّ
الذُّلِّ الْجَهْلُ، لاِنَّ صاحِبَهُ أصَمُّ، أبْکَمٌ، أعْمی، حَیْرانٌ.
«نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 70، ح 65»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: عزیزترین عزّت ها علم و کمال است، برای این که
شناخت معاد و تأمین معاشِ انسان، به وسیله آن انجام می پذیرد. و پست ترین
ذلّت ها جهل و نادانی است، زیرا که صاحبش همیشه در کری و لالی و کوری می
باشد و در تمام امور سرگردان خواهد بود.
19ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : جُلُوسُ ساعَة عِنْدَ
الْعُلَماءِ أحَبُّ إلَی اللّهِ مِنْ عِبادَةِ ألْفِ سَنَة، وَ النَّظَرُ
إلَی الْعالِمِ أحَبُّ إلَی اللّهِ مِنْ إعْتِکافِ سَنَة فی بَیْتِ اللّهِ،
وَ زیارَةُ الْعُلَماءِ أحَبُّ إلَی اللّهِ تَعالی مِنْ سَبْعینَ طَوافاً
حَوْلَ الْبَیْتِ، وَ أفْضَلُ مِنْ سَبْعینَ حَجَّة وَ عُمْرَة مَبْرُورَة
مَقْبُولَة، وَ رَفَعَ اللّهُ تَعالی لَهُ سَبْعینَ دَرَجَةً، وَ أنْزَلَ
اللّهُ عَلَیْهِ الرَّحْمَةَ، وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلائِکَةُ: أنَّ
الْجَنَّةَ وَ جَبَتْ لَهُ.
«بحارالأنوار، ج 1، ص 205، ح 33»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: یک ساعت در محضر علماء نشستن ـ که انسان را به
مبدأ و معاد آشنا سازند ـ از هزار سال عبادت نزد خداوند محبوب تر خواهد
بود. توجّه و نگاه به عالِم از إعتکاف و یک سال عبادت ـ مستحبّی ـ در خانه
خدا بهتر است. زیارت و دیدار علماء، نزد خداوند از هفتاد مرتبه طواف اطراف
کعبه محبوب تر خواهد بود، و نیز افضل از هفتاد حجّ و عمره قبول شده می
باشد. همچنین خداوند او را هفتاد مرحله ترفیعِ درجه می دهد و رحمت و برکت
خود را بر او نازل می گرداند، و ملائکه شهادت می دهند به این که او اهل
بهشت است.
20ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : یَا ابْنَ آدَم، لا
تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِکَ الَّذی لَمْ یَأتِکَ عَلی یَوْمِکَ الَّذی أنْتَ
فیهِ، فَإنْ یَکُنْ بَقِیَ مِنْ أجَلِکَ، فَإنَّ اللّهَ فیهِ یَرْزُقُکَ.
«نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 52، ح 26»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: ای فرزند آدم، غُصّه رزق و آذوقه آن روزی که
در پیش داری و هنوز نیامده است نخور، زیرا چنانچه زنده بمانی و عمرت باقی
باشد خداوند متعال روزی آن روز را هم می رساند.
21ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : قَدْرُ الرَّجُلِ عَلی
قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَ شُجاعَتُهُ عَلی قَدْرِ نَفَقَتِهِ، وَ صِداقَتُهُ
عَلی قَدْرِ مُرُوَّتِهِ، وَ عِفَّتُهُ عَلی قَدْرِ غِیْرَتِهِ.
«نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 46، ح 12»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: ارزش هر انسانی به قدر همّت اوست، و شجاعت و
توان هر شخصی به مقدار گذشت و احسان اوست، و درستکاری و صداقت او به قدر
جوانمردی اوست، و پاکدامنی و عفّت هر فرد به اندازه غیرت او خواهد بود.
22ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ أخیهِ تَبَرُّکاً بِهِ، خَلَقَ اللّهُ بَیْنَهُما مَلِکاً یَسْتَغْفِرُ لَهُما حَتّی تَقُومَ السّاعَةُ.
«اختصاص شیخ مفید، ص 189»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: کسی که دهن خورده برادر مؤمنش را به عنوان
تبرّک میل نماید، خداوند متعال ملکی را مأمور می گرداند تا برای آن دو نفر
تا روز قیامت طلب آمرزش و مغفرت نماید.
23ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : لا خَیْرَ فِی الدُّنْیا
إلاّ لِرَجُلَیْنِ: رَجَلٌ یَزْدادُ فی کُلِّ یَوْم إحْساناً، وَ رَجُلٌ
یَتَدارَکُ ذَنْبَهُ بِالتَّوْبَةِ، وَ أنّی لَهُ بِالتَّوْبَةِ، وَالله
لَوْسَجَدَ حَتّی یَنْقَطِعَ عُنُقُهُ ما قَبِلَ اللهُ مِنْهُ إلاّ
بِوِلایَتِنا أهْلِ الْبَیْتِ.
«وسائل الشیعة، ج 16، ص 76، ح 5»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: خیر و خوبی در دنیا وجود ندارد مگر برای دو
دسته: دسته اوّل آنان که سعی نمایند در هر روز، نسبت به گذشته کار بهتری
انجام دهند. دسته دوّم آنان که نسبت به خطاها و گناهان گذشته خود پشیمان و
سرافکنده گردند و توبه نمایند، و توبه کسی پذیرفته نیست مگر آن که با
اعتقاد بر ولایت ما اهل بیت عصمت و طهارت باشد.
24ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : عَجِبْتُ لاِبْنِ آدَم، أوَّلُهُ نُطْفَةٌ، وَ آخِرُهُ جیفَةٌ، وَ هُوَ قائِمٌ بَیْنَهُما وِعاءٌ لِلْغائِطِ، ثُمَّ یَتَکَبَّرُ.
«وسائل الشّیعة، ج 1، ص 334، ح 880»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: تعجبّ می کنم از کسی که اوّلش قطره ای آب ترش
شده و عاقبتش لاشه ای متعفّن ـ بد بو ـ خواهد بود و خود را ظرف فضولات قرار
داده است، با این حال تکبّر و بزرگ منشی هم می نماید.
25ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : إیّاکُمْ وَ الدَّیْن، فَإنَّهُ هَمٌّ بِاللَّیْلِ وَ ذُلٌّ بِالنَّهارِ.
«وسائل الشّیعة، ج 18، ص 316، ح 23750»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: از گرفتن نسیه و قرض، خود را برهانید، چون که
سبب غم و اندوه شبانه و ذلّت و خواری در روز خواهد گشت.
26ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : إنَّ الْعالِمَ الْکاتِمَ عِلْمَهُ یُبْعَثُ أنْتَنَ أهْلِ الْقِیامَةِ، تَلْعَنُهُ کُلُّ دابَّة مِنْ دَوابِّ الاْرْضِ الصِّغارِ.
«وسائل الشّیعة، ج 16، ص 270، ح 21539»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: آن عالم و دانشمندی که علم خود را ـ در بیان
حقایق ـ برای دیگران کتمان کند، روز قیامت با بدترین بوها محشور می شود و
مورد نفرت و نفرین تمام موجودات قرار می گیرد.
27ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : یا کُمَیْلُ، قُلِ
الْحَقَّ عَلی کُلِّ حال، وَوادِدِ الْمُتَّقینَ، وَاهْجُرِ الفاسِقینَ،
وَجانِبِ المُنافِقینَ، وَلاتُصاحِبِ الخائِنینَ.
«بحارالأنوار، ج 77، ص 271، ح 1»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: در هر حالتی حقّ را بگو و مدافع آن باش، دوستی
و معاشرت با پرهیزگاران را ادامه ده، و از فاسقین و معصیت کاران کناره
گیری کن، و از منافقان دوری و فرار کن، و با خیانتکاران همراهی و هم نشینی
منما.
28ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : فی وَصیَّتِهِ لِلْحَسَنِ - علیه السلام - : سَلْ عَنِ الرَّفیقِ قَبْلَ الطَّریقِ، وَعَنِ الْجارِ قَبْلَ الدّارِ.
«بحارالأنوار، ج 76، ص 155، ح 36»
امام
علی - علیه السلام - ضمن سفارشی به فرزندش امام حسن - علیه السلام -
فرمود: پیش از آن که بخواهی مسافرت بروی، رفیق مناسب راه را جویا باش، و
پیش از آن که منزلی را تهیّه کنی همسایگان را بررسی کن که چگونه هستند.
29ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : اِعْجابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ دَلیلٌ عَلی ضَعْفِ عَقْلِهِ.
«الکافی، ج 1، ص 27»
امام علی - علیه السلام - فرمود: فخر کردن انسان به خودش، نشانه کم عقلی او می باشد.
30ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : أیُّهَا النّاسُ، إِیّاکُمْ وُحُبَّ الدُّنْیا، فَإِنَّها رَأْسُ کُلِّ خَطیئَة، وَبابُ کُلِّ بَلیَّة، وَداعی کُلِّ رَزِیَّة.
«تحف العقول، ص 152»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: ای گروه مردم، نسبت به محبّت و علاقه به دنیا
مواظب باشید، چون که علاقه و محبّت به دنیا اساس هر خطا و انحرافی است، و
دروازه هر بلا و گرفتاری است، و نزدیک کننده هر فتنه و آشوب؛ و نیز آورنده
هر مصیبت و مشکلی است.
31ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : السُّکْرُ أرْبَعُ السُّکْراتِ: سُکْرُ الشَّرابِ، وَسُکْرُ الْمالِ، وَسُکْرُ النَّوْمِ، وَسُکْرُ الْمُلْکِ.
«بحارالأنوار، ج 73، ص 142، ح 18»
امام علی - علیه السلام - فرمود: مستی در چهار چیز است: مستی از شراب (و خمر)، مستی مال و ثروت، مستی خواب، مستی ریاست و مقام.
32ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : أللِّسانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ.
«شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج 3، ص 165»
امام علی - علیه السلام - فرمود: زبان، همچون درّنده ای است که اگر آزاد باشد زخم و جراحت (سختی به جسم و ایمان) خواهد زد.
33ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : یَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَی الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ یَوْمِ الظّالِمِ عَلَی الْمَظْلُومِ.
«شرح نهج البلاغه فیض الاسلام، ص 1193»
امام علی - علیه السلام - فرمود: روز داد خواهی مظلوم بر علیه ظالم سخت تر است از روزی که ظالم ستم بر مظلوم می کند.
34ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : فِی الْقُرْآنِ نَبَأُ ما قَبْلَکُمْ، وَخَبَرُ ما بَعْدَکُمْ، وَحُکْمُ ما بَیْنِکُمْ.
«شرح نهج البلاغه فیض الاسلام، ص 1235»
امام علی - علیه السلام - فرمود: قرآن احوال گذشتگان، و أخبار آینده را در بردارد، و شرح وظایف شما را بیان کرده است.
35ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : نَزَلَ الْقُرْآنُ أثْلاثاً، ثُلْثٌ فینا وَفی عَدُوِّنا، وَثُلْثٌ سُنَنٌ وَ أمْثالٌ، وَثُلْثٌ فَرائِض وَأحْکامٌ.
«الکافی، ج 2، ص 627، ح 2»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: نزول قرآن بر سه قسمت است: یک قسمت آن درباره
اهل بیت عصمت و طهارت: و دشمنان و مخالفان ایشان؛ و قسمت دیگر آن،
اخلاقیّات و ضرب المثلها؛ و قسمت سوّم در بیان واجبات و احکام إلهی می
باشد.
36ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : ألْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ فی تَعَب، وَالنّاسُ مِنْهُ فی راحَة.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 53، ح 10»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: مؤمن آن کسی است که خود را به جهت رفاه مردم
در زحمت بیندازد و دیگران از او در أمنیّت و آسایش باشند.
37ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : کَتَبَ اللّهُ الْجِهادَ
عَلَی الرِّجالِ وَالنِّساءِ، فَجِهادُ الرَّجُلِ بَذْلُ مالِهِ وَنَفْسِهِ
حَتّی یُقْتَلَ فی سَبیلِ اللّه، وَجِهادُ الْمَرْئَةِ أنْ تَصْبِرَ عَلی
ماتَری مِنْ أذی زَوْجِها وَغِیْرَتِهِ.
«وسائل الشّیعة، ج 15، ص 23، ح 19934»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: خداوند جهاد را بر مردان و زنان لازم دانسته
است. پس جهاد مرد، آن است که از مال و جانش بگذرد تا جائی که در راه خدا
کشته و شهید شود. و جهاد زن آن است که در مقابل زحمات و صدمات شوهر و بر
غیرت و جوانمردی او صبر نماید.
38ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : فی تَقَلُّبِ الاْحْوالِ عُلِمَ جَواهِرُ الرِّجالِ.
«شرح نهج البلاغه فیض الإسلام، ص 1183»
امام علی - علیه السلام - فرمود: در تغییر و دگرگونی حالات و حوادث، فطرت و حقیقت اشخاص شناخته می شود.
39ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : إنّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل.
«شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج 1»
امام
علی - علیه السلام - فرمود: امروزه - در دنیا - زحمت و فعالیّت، بدون حساب
است و فردای قیامت، حساب و بررسی اعمال و دریافت پاداش است.
40ـ قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - : إتَّقُوا مَعَاصِیَ اللّهِ فِی الْخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاکِم.«شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج 3، ص 324»امام
علی - علیه السلام - فرمود: دوری و اجتناب کنید از معصیت های إلهی، حتّی
در پنهانی، پس به درستی که خداوند شاهد اعمال و نیّات است؛ و نیز او حاکم و
قاضی خواهد بود.
موعود
